Łysienie androgenowe

Problem łysienia może dotykać w takim samym stopniu zarówno kobiety jak i mężczyzn. Najczęstszym typem tej dolegliwości jest łysienie androgenowe, zwane również jako łysienie typu męskiego, ponieważ częściej dotyka ono mężczyzn, już po 20 roku życia. Wśród przyczyn schorzenia wyróżnia się głównie czynniki genetyczne, ale także środowiskowe, a bezpośrednio jest ono związane z nadmierną reakcją mieszków włosów na androgeny – hormony płciowe.

Dokładne czynniki wywołujące łysienie androgenowe nie są znane, a poza genetyką i zmianami hormonalnymi wyróżnia się również stres, palenie papierosów i przyjmowanie suplementów zwiększających masę mięśniową, które rozregulowują gospodarkę hormonalną. Nadwrażliwość organizmu na androgeny – szczególnie na DHT, czyli pochodną testosteronu – ma wpływ na kurczenie się mieszków włosowych, a co za tym idzie – na kondycję włosów, które stają się cieńsze i słabsze, a zdrowe włosy przestają całkowicie rosnąć. W pierwszym etapie schorzenie dotyka włosów w okolicach skroni i czoła, powodując coraz masywniejsze ich wypadanie, które przesuwa się w głąb skóry głowy, aż do potylicy, gdzie włosy pozostają nienaruszone i nie stają się osłabione wskutek choroby. Nasileniu objawów sprzyja przetłuszczona skóra głowy, wskutek nadmiernego wydzielania łoju.

Podstawą diagnostyki jest dokładny wywiad z pacjentem na temat przebiegu wypadania włosów, czasie trwania tego procesu i podobnych przypadkach w rodzinie. Możliwe jest także wykonanie badań hormonalnych oraz badania powodującego zagęszczanie włosów – DrHair. Specjalistą w tej dziedzinie jest lekarz tricholog, a leczenie polega przede wszystkim na zatrzymaniu lub częściowym ograniczeniu łysienia, dzięki przyjmowaniu sterydu hamującego DHT oraz stosowaniu preparatu miejscowo poprawiającego ukrwienie skóry głowy i stymulującego wzrost włosów. Możliwy jest również chirurgiczny przeszczep włosów z potylicy w rejony łysiejące i jest to najskuteczniejsza metoda leczenia, ponieważ na te włosy hormon DHT nie ma wpływu i w przeszczepionych miejscach łysienie nie powróci.

Wśród przyczyn wypadania włosów u kobiet wyróżnić należy zaburzenia hormonalne, np. występujące w okresie poporodowym, kiedy spada stężenie estrogenów odpowiedzialnych za dobrą kondycję włosów, powodując nadmierną ich utratę. Sytuacja zazwyczaj normuje się około 6 – 9 miesięcy po porodzie, jednak w przypadku karmienia piersią okres ten może ulec wydłużeniu ze względu na utrzymujący się wysoki poziom prolaktyny. Rozchwianie gospodarki hormonalnej ma również miejsce w czasie menopauzy, a uciążliwe objawy można zminimalizować zastępczą kuracją hormonalną.